zondag 26 juni 2011

Mme Zsazsa's bloemenbroche

Het is maar om in de stijl van stiel en stijl te blijven.
Hier staat uitgelegd hoe je ze in stof maakt. Ik heb 9 maanden geleden dit nagemaakt in suikerpasta. Toen heb ik beloofd om hier een goede uitleg van te schrijven, maar dat is er nooit van gekomen. Negen maanden zijn voorbij en we weten allemaal wat dat betekent ;-)). Here it comes.....
U neme suikerpasta in de gewenste kleur.
Steek een rondje uit van 8 cm.
Neem  het juiste 'getuug' (=gereedschap zoals op de foto) en maak 'ribbeltjes' in het stof.
Nu begint het plooiwerk:




Maak vijf zo'n bloemenblaadjes en leg ze in een mooi cirkeltje. Vul het midden op met een bolletje pasta.
Je krijgt dan zo iets:
Steek nu vijf rondjes uit van vijf cm. Herhaal bovenstaande procedure tot je dit verkrijgt:
Nu beginnen we aan de knoop. Ik vind het mooi als de knoop een verhoogde rand heeft. Vandaar: eerst een dik rondje uitsteken. Dan daarin een dun rondje uitsteken. 
Wat je ertussenuit peutert: rol wat platter en duw opnieuw in de kleinste maat uit.
Leg het platte rondje in het dikke en je hebt de vorm van een knoop. Voila:


Duw nu in het midden van je bloem een cirkel uit (niet helemaal tot beneden) en duw de randen plat zodat je knoop erin past.

Lijm je knoop in het midden (vergeet geen stukje garen zoals ik gedaan heb ;-)) en 'dust' de hele bloem met een iets donkerder kleur zodat je een mooie schakering krijgt.
Ik was vergeten het geheel op een 'rondje' te kleven, maar dit kan nog altijd: Duw een cirkeltje uit: lijm helemaal vol. Lift heel de handel van de bloem op en leg op het rondje: dat maakt het je gemakkelijker om de bloem achteraf te 'verhuizen'.
Dit is het resultaat:

Enne zo ziet het eruit als je het op een heerlijke piepschuim taart zet:
Veel succes ermee....


vrijdag 24 juni 2011

stiel en stijl

Het is nog even, ik weet het, maar ik heb daar vorig jaar zoveel creativiteit gezien, zo veel enthousiaste mensen, zoveel schone, stijlvolle, originele, waardevolle maar vooral zelfgemaakte spullen dat ik nu al reclame wil maken hiervoor.
Het zijn vier Madammen, ja, ja, met hoofdletter, die nu voor de derde keer dit prachtige evenement organiseren. Komt kijken, komt kijken...
Als het bijna zo ver is, laat ik nog wel een nieuw bericht achter op deze blog, want, ik val in herhaling, het is echt de moeite! Echt waar...
Ah ja, nog even over de affiche. Dit jaar staan er prachtige papavers op. Vorig jaar daarentegen, een 'hum' "geweldige" 'hum' lelie. En als je die probeert na te maken in suiker, dan vloek je, tier je en scheld je op de ontwerpster van die affiche. Maar verstand komt met de jaren... Allé, met het jaar in dit geval.
Vorig jaar was dit mijn interpretatie van de affiche: een piepschuim-taart:

zondag 19 juni 2011

Hebde gij nog meublen en huisgerief??

Het eerste weekend 'vrij'! Wat doe je dan?? Je helemaal uitleven met suikerpasta. Het poppenhuis geraakt nog vol ;-))
Dit is het resultaat...
Over het algemeen tevreden, behalve over de te groot uitgevallen kraag... Experimentje met de bril is gelukt!
De 'lederen' salon: met een naald prikje voor prikje de 'naden' gestikt-geprikt.
 De ouderwetse meubels voor de woonkamer. Met rood tapijtje en Louis de zoveelste-stoel.

Een hobby???

Hoe gaat dat: je bent op zoek naar een originele tractatie voor je collega's. Je koopt een boekje, een bakvorm, suikerpasta, enkele kleurtjes en je begint.
Het is fijn om te doen, je amuseert je, je krijgt leuke reacties, ...
Je moet op bezoek ergens. In plaats van de obligate 'bloemekee' neem je een zelf gemaakt taartje mee. Ook hier weer leuke reacties, ... En dan begint het. Wil je ook voor mij zo'n taartje maken? Tegen onkostenvergoeding? En van het een komt het ander. Voor je het weet, ben je daar de hele tijd mee bezig. En de hobby wordt meer dan een hobby.
Dan komt de twijfel: ofwel pak ik het professioneel aan, ofwel blijft het een hobby.
Best de Belgische wet er even op naslaan: ik bots op twee obstakels: ten eerste zwartwerk en  ten tweede het beschermde beroep als bakker.
Zwartwerk, daar kent elke Belg alles van, daar ga ik niet verder op in. We weten allemaal dat dat niet mag!
Maar dat beschermde beroep: dat wil concreet zeggen dat je pas een taart voor anderen mag bakken als je een diploma bakker hebt. Enne, dat hebben ze er niet bijgegeven toen ik twintig jaar geleden afstudeerde als logopediste! Stom hé!
Dus, zelfs al wou ik officieel beginnen met bakken voor anderen, ik zie het echt niet zitten om nog maar eens naar school te gaan voor een nieuw diploma.
Een lang verhaal om te zeggen dat dit een hobby blijft. Enkel voor mezelf en mijn geliefden. 
Vrienden, niet getreurd, jullie krijgen nog steeds een taart in plaats van een bloemekee als we naar je feestje mogen komen ;-))
Familie, ik zal nog steeds verjaardagstaartjes maken voor jullie.
Bloggers: ik blijf knutselen en frutselen, dus ik blijf ook bloggen. Tot spijt van wie het benijdt, maar die moet maar 'wegzappen', ...
Anderen, sorry!

maandag 13 juni 2011

heppie, heppie, ...

Yep, ik ben heppie!
Want ik kreeg een mailtje!
Geschreven door een heel vers bruidje (van zaterdag) die schreef dat ze de tranen in de ogen kreeg toen ze de taart zag!! Enne, ze vonden de taart ook nog heel lekker!
De mensen van de feestzaal hebben gevraagd wie ze gemaakt had, want dit was de mooiste EN de lekkerste taart die ze daar al gehad hebben.
Dus daarom: heppie!
Zo heppie dat ik het woord heppie de hele tijd wil gebruiken. Heppie dus...
Enne, voor de mensen die zich afvragen of die taarten wel lekker zijn: ja dus! Ik moet eerlijk bekennen dat de eerste taarten die ik maakten niet zo lekker waren: veel te zwaar! Maar al doende leer je bij, zelfs ikke!
De basis is meestal biscuit of cake. Cake gebruik ik vooral als er gesneden moet worden uit de taart, zoals de boer Mauro-taart of  de heartbeats-taart of de baroktaart of deze wave:
Als je cake gebruikt al basis, dan moet de vulling nogal stevig zijn. Vullen met chocolademousse of bavarois lukt dan niet, want het gewicht van de cake duwt de vulling eruit. Bij cake maak ik dus meestal gebruik van botercrème. Een botercrème op basis van eiwit, om toch ook wat 'luchtigheid' te krijgen. De crème kan dan opgewerkt worden met een smaakje: vanille, chocoladepasta, speculoos, champagne, mokka, ... Of je kan stukjes fruit op de crème leggen: aardbeitjes, frambozen, mandarijntjes, ....  Je kan de taart ook vullen met caramel, of met confituur, ...
Tot nu toe moet ik zeggen dat de meeste reacties op smaak erg positief zijn: het is niet de zware 'crème-au-beurre' zoals we die nog kennen van vroeger. (wie dat echt wil, ook dat kan nog gemaakt worden hoor!!)

De meeste taarten die ik maak zijn op basis van biscuit. Biscuit is droger dan cake, want daar zit geen boter in. Het is wel veel luchtiger. Om de 'droogte' wat te compenseren, 'sprenkel' ik wat vruchtensap of suikerwater over de cake. Met biscuit kunnen vele vullingen gecombineerd worden: dezelfde als bij de cake, maar ook de vullingen op basis van slagroom. Wel opgelet: als het een taart is die lang buiten de koelkast moet staan (op een pronktafel bijvoorbeeld ;-)) dan raad ik wel een vulling aan zonder slagroom! Kwestie van gezond te blijven natuurlijk!
Zo, weer wat info voor de geïnteresseerden.
En, heb ik al gezegd dat ik heppie ben??

zaterdag 11 juni 2011

zaterdag 11 juni

het was de juiste datum, de juiste dag, de juiste feestzaal, het juiste koppel, de juiste tijd, ...
Helemaal samen met het jonge koppel ontworpen een tijdje geleden! Ik moet eerlijk zeggen dat ik op voorhand niet zo een mooi plaatje in mijn hoofd had, maar het mag ook eens meevallen.

Dat kleine taartje (op de eerste foto) is voor de papa van de bruid die vandaag jarig is.
De taart is biscuit gevuld met champagnecrème en verse frambozen. Het bovenste laagje is op uitdrukkelijke vraag van de bruidegom gevuld met mandarijntjes in plaats van de frambozen... Hij wou ook een stukje dat hij lekker vond ;-))

donderdag 9 juni 2011

11 juni, zaterdag???

Vorig weekend, de nacht van vrijdag op zaterdag heb ik alle mails nagekeken. En de volgende taart was voor 11 juni. Ik heb nog eens extra gekeken: dat is op een zaterdag, de volgende zaterdag die eraan komt!
Na een half nachtje slapen heb ik nog eens gekeken, 's morgens vroeg al! Inderdaad: de volgende taart moet zaterdag 11 juni af!
Kan iemand me nu definitief bevestigen dat 11 juni overmorgen is? Dat ik nog twee keer moet slapen en dat dan mijn taart moet af zijn?? 11 juni is toch een zaterdag he? Geen vrijdag? Of moet ik toch nog eens gaan kijken????

zondag 5 juni 2011

mijn eerste bruidstaart

Na de proeverij was het dan eindelijk zo ver. Mijn eerste echte bruidstaart!
Die moest en zou perfect worden.
Op maandag bedenk ik ineens dat die taart niet perfect kan worden met mijn verstelbare bakvormen. Misschien toch maar investeren in deftige (lees: dure) vormen. Ik kan pas op dinsdagavond naar mijn vertrouwde taartenwinkeltje enne... niet de vormen die ik wil.
De zeer vriendelijke dame verwijst me door naar twee groothandels voor bakkers. Daar kan ik pas woensdagavond terecht (ja, de kost moet ook nog verdiend worden)..
Woensdagavond bleek dat  ook daar niet de juiste vormen waren en het was ondertussen al sluitingstijd. Ik koop dan toch maar een 'misschien-wel-te doene-vorm'. Op donderdag wil ik bakken, maar, de fameuze nieuwe vorm blijkt een 'niet-te-doene-vorm' te zijn. Ik eindig met een mislukte taart en twee brandwonden: wel mooi symetrisch op beide armen: het oog wil ook wat ;-).
Lang leve het internet! Ik vind op een half uurtje rijden nog een winkel waar ze wel de juiste benodigdheden hebben. Ondertussen is het vrijdagmiddag voor ik kan beginnen te bakken.
Rustig en beheerst bak en bak en bak ik. Ik vul (met lekkere mandarijntjes), smeer, bekleed en decoreer. Om half 10 's avonds is de taart af. Ikke tevreden en sta klaar om nog een baddeke nemen.
De telefoon rinkelt: en aan de andere kant van de lijn de bruid waar ik blijf met de taart!!!!! 'Hoe, dat is toch pas morgen?????????????????' Nee, nee, zij willen vandaag, nu, op dit moment aan het dessert beginnen en missen de bruidstaart! Ik vlieg in de auto (van opa want manlief is werken) en cross (zonder snelheidsovertredingen!!) naar de feestzaal om de taart te brengen.
Met serieus rode kaken breng ik de taart binnen. Wat een dom, stom kieken ben ik toch. Hoe onprofessioneel kan je zijn! Gewoon vergist van datum. Ik mag er niet aan denken dat de taart nog niet af was!!!! Bevend en bibberend zet ik de taart neer. De mensen van de catering zien mijn gebibber en ze laten me niet gaan zonder een glas champagne. Mijn reactie op die bezorgdheid kan je wel raden. Niet voor niks heb ik nog 20 dozen kleenex staan ;-). Ik ben toch zo verschrikkelijk boos op mezelf geweest!
Thuis gekomen heb ik nog een bad genomen en tot ongeveer twee uur heb ik geen oog kunnen dicht doen. De adrenaline stroomde door mijn lijf en alle mogelijke doemscenario's passeerden de revue.
Eén goede reflex heb ik nog gehad. Ik heb het fototoestel meegescharreld bij mijn vertrek. Ik kan dus toch nog enkele foto's laten zien, getrokken in de frisse, maar donkere kelder!



Een voordeel heb ik kunnen vinden: de taart was verser dan vers. Misschien nog wel warm vanbinnen...
Enne ik heb een hele grote les geleerd: vandaag heb ik al drie keer alle data gecontroleerd voor de volgende taarten en nagekeken en nog eens bekeken en nog eens ingeprent en ...

donderdag 2 juni 2011

Boer Mauro

Vandaag is het D-Day voor boer Mauro. Na dit en dit is het vandaag De Grote Dag. En daar hoort taart bij.  Ik mocht kiezen: iets met voetbal of iets met tractors. Dat hoor ik graag: ik kan doen wat ik wil ;-))
Wat heb ik hier van genoten! Na een korte maar zeer heavy werkweek, heeft het maken van deze 'taart' me ongelooflijk deugd gedaan. Gelukkig staat hier geen camera op mijn gezicht terwijl ik bezig ben, want ik vermoed dat ik van de eerste haal van mijn mes tot het laatste bloemeke een ongelooflijk belachelijke smile op mijn gezicht had. Het resultaat:


De tractor is ongeveer 20 cm lang en hoog en is gemaakt van cake. Helemaal 'opeetbaar' dus...
Nu ben ik helemaal 'zen' om mijn laatste paper af te werken!