mijn eerste bruidstaart

Na de proeverij was het dan eindelijk zo ver. Mijn eerste echte bruidstaart!
Die moest en zou perfect worden.
Op maandag bedenk ik ineens dat die taart niet perfect kan worden met mijn verstelbare bakvormen. Misschien toch maar investeren in deftige (lees: dure) vormen. Ik kan pas op dinsdagavond naar mijn vertrouwde taartenwinkeltje enne... niet de vormen die ik wil.
De zeer vriendelijke dame verwijst me door naar twee groothandels voor bakkers. Daar kan ik pas woensdagavond terecht (ja, de kost moet ook nog verdiend worden)..
Woensdagavond bleek dat  ook daar niet de juiste vormen waren en het was ondertussen al sluitingstijd. Ik koop dan toch maar een 'misschien-wel-te doene-vorm'. Op donderdag wil ik bakken, maar, de fameuze nieuwe vorm blijkt een 'niet-te-doene-vorm' te zijn. Ik eindig met een mislukte taart en twee brandwonden: wel mooi symetrisch op beide armen: het oog wil ook wat ;-).
Lang leve het internet! Ik vind op een half uurtje rijden nog een winkel waar ze wel de juiste benodigdheden hebben. Ondertussen is het vrijdagmiddag voor ik kan beginnen te bakken.
Rustig en beheerst bak en bak en bak ik. Ik vul (met lekkere mandarijntjes), smeer, bekleed en decoreer. Om half 10 's avonds is de taart af. Ikke tevreden en sta klaar om nog een baddeke nemen.
De telefoon rinkelt: en aan de andere kant van de lijn de bruid waar ik blijf met de taart!!!!! 'Hoe, dat is toch pas morgen?????????????????' Nee, nee, zij willen vandaag, nu, op dit moment aan het dessert beginnen en missen de bruidstaart! Ik vlieg in de auto (van opa want manlief is werken) en cross (zonder snelheidsovertredingen!!) naar de feestzaal om de taart te brengen.
Met serieus rode kaken breng ik de taart binnen. Wat een dom, stom kieken ben ik toch. Hoe onprofessioneel kan je zijn! Gewoon vergist van datum. Ik mag er niet aan denken dat de taart nog niet af was!!!! Bevend en bibberend zet ik de taart neer. De mensen van de catering zien mijn gebibber en ze laten me niet gaan zonder een glas champagne. Mijn reactie op die bezorgdheid kan je wel raden. Niet voor niks heb ik nog 20 dozen kleenex staan ;-). Ik ben toch zo verschrikkelijk boos op mezelf geweest!
Thuis gekomen heb ik nog een bad genomen en tot ongeveer twee uur heb ik geen oog kunnen dicht doen. De adrenaline stroomde door mijn lijf en alle mogelijke doemscenario's passeerden de revue.
Eén goede reflex heb ik nog gehad. Ik heb het fototoestel meegescharreld bij mijn vertrek. Ik kan dus toch nog enkele foto's laten zien, getrokken in de frisse, maar donkere kelder!

Een voordeel heb ik kunnen vinden: de taart was verser dan vers. Misschien nog wel warm vanbinnen...
Enne ik heb een hele grote les geleerd: vandaag heb ik al drie keer alle data gecontroleerd voor de volgende taarten en nagekeken en nog eens bekeken en nog eens ingeprent en ...