blik op de tuin...

Ik zit op het terras: aan het werken aan de voorlaatste paper voor school. Het gaat heel goed. De woorden komen vlot. Ik zit echt in ‘the flow’.

Maar na twee uren 'tikken' wordt de concentratie minder. Ik kijk eens op. Ik hoor de borrelsteen. Hoe mooi is hij toch. Mijn ex-collega’s hebben geld samengelegd zodat wij dit konden kopen. Enne, het werkt: ik moet aan hun denken. Hoe fijn was die samenwerking toch!

Wacht, ik haal het fototoestel, want ze hebben het zelf nog niet gezien! Jammer dat ik het geluid niet kan laten zien…

Ik kijk verder: zie die tegels: gelegd door een heel goede vriend. Uren en uren heeft hij hier rond gekropen samen met manlief. Weken aan een stuk hebben ze pijn aan hun knieën gehad. En hun rug is nog nooit zo mooi gebruind geweest.

En die druivelaar. Weet je nog daar aan de Moezel. Prachtig weer de eerste dag, maar daarna: regen, regen, regen… Samen met onze allerbeste vrienden. Samen met hun op vakantie. Iets fijners bestaat er niet. Zij kunnen er tegen dat we zonder wegbeschrijving vertrekken (nu hebben we GPS!), dat we geen regenjassen bij hebben, of dat we de GPS op ‘fietsen’ instellen als we met de auto rijden (hum, hum).

En die libelle. Daar heb ik het al eens over gehad.

De vuurkorf. Door papa-lief steen voor steen gemetst.  Elke keer dat we hier een houtblokje op gooien denk ik toch even aan hem. (soms staat hij ook naast me met borrel in de hand als we een houtblokje erbij gooien maar dat is weer een ander verhaal ;-))

Het gebroken hartje. Uit de tuin van de schoonouders. Het doet me altijd aan bomma en bompa denken als ik dit zie bloeien.

En die schaal: daar hebben we eens samen met mama-lief en zus een bloemstuk in gemaakt op een workshop. Bloemstuk is al verleden tijd, de schaal staat er nog. Fijne herinneringen.

De notenboom: door mijn bompa zelf nog geplant ongeveer 60 jaar geleden.

En dat boompje: een ginkgo. Gekregen van een dame die een moeilijke periode doormaakte. Omwille van de symboliek: De ginkgo staat symbool voor onveranderlijkheid, hoop, liefde, toverkracht, tijdloosheid, en een lang leven.  Dame: veel sterkte!

En zo kan ik een verhaal vertellen over al deze voorwerpen, planten, dingen, .. Allemaal hebben ze hun geschiedenis. En hier hou ik van: rondkijken en mijmeren over de mensen achter de dingen.  Het zijn er zo veel: sommigen nog dichtbij, anderen wat verder. Maar ik ben ze nog niet vergeten….

En nu terug aan het werk. De titel van mijn paper is is 'liefde voor het werk in tijden van management' n.a.v. een vorming over dit onderwerp. Toch ook schoon hé. Maar de tuin is mooier. Veel mooier... En de mensen die hun bijdrage leverden voor die tuin: nog schoner, veel schoner...